Sem dados. Por favor selecione parametros de busca.
|
|
|
Gil Vicente |
Vai-se o Cardeal ao batel dos Anjos, e diz o Diabo: | Vaisvos, señor Cardenal? | Vuelta, vuelta a los franceses. | Cardeal Déxame, plaga infernal. | Diabo Vos vistes por voso mal | los años, días y meses. |
|
0568 - Fuga del rey Marsín |
|
|
Gil Vicente |
Feiticeira E que cantigas cantais? | Ama A criancinha despida | Eu me sam dona Giralda | e também Val-me Lianor | e De pequena matais amor | e Em Paris está don’Alda. | Dime tú señora di | Vámonos dixo mi tío | e Levade-me por el río | e também Calbi orabi | e Levantei-me um dia | lunes de mañana | e Muliana Muliana | e Nam venhais alegria. | E outras muitas destas tais. | Feiticeira Deitai no berço a senhora | embalai e cantai ora | veremos como cantais.
|
|
0172 - Veneno de Moriana |
|
|
Gil Vicente |
Feiticeira E que cantigas cantais? | Ama A criancinha despida | Eu me sam dona Giralda | e também Val-me Lianor | e De pequena matais amor | e Em Paris está don’Alda. | Dime tú señora di | Vámonos dixo mi tío | e Levade-me por el río | e também Calbi orabi | e Levantei-me um dia | lunes de mañana | e Muliana Muliana | e Nam venhais alegria. | E outras muitas destas tais. | Feiticeira Deitai no berço a senhora | embalai e cantai ora | veremos como cantais. |
|
0539 - Sueño de doña Alda |
|
|
Gil Vicente |
Feiticeira E que cantigas cantais? | Ama A criancinha despida | Eu me sam dona Giralda | e também Val-me Lianor | e De pequena matais amor | e Em Paris está don’Alda. | Dime tú señora di | Vámonos dixo mi tío | e Levade-me por el río | e também Calbi orabi | e Levantei-me um dia | lunes de mañana | e Muliana Muliana | e Nam venhais alegria. | E outras muitas destas tais. | Feiticeira Deitai no berço a senhora | embalai e cantai ora | veremos como cantais. |
|
0087 - Gaiferos y Galván |
|
|
Gil Vicente |
Rubena Oh quién no fuera nascida. | Viéndome salir la vida | páraste a contar patrañas. | Benita Pues otra sé yo de un carnero. | Rubena Anda triste que me muero | no me irás por el vevir? | Benita Dexadme cantar primero: | Tiempo era caballero | que se m’acorta el vestir.
|
|
0444 - Tiempo es el caballero |
|
|
Gil Vicente |
[Velha] Ui amara percudida, | Jesu, a que m’eu encandeo, | esta praga donde veo? | Deos lhe apare negra vida. | Canta o Escudeiro: Por mayo era por mayo. | Velha Ui ui ui, e que mau lavor! | Quem é este rousinol | picanço ou papagaio?
|
|
0078 - El prisionero |
|
|
Gil Vicente |
Vieram quatro cantores, os quais por fim desta farsa cantaram a vozes a ensalada seguinte: | En el mes era de mayo | víspera de Navidad | cuando canta la cigarra | quem ora soubesse | onde o amor nasce | que o sameasse |
|
0078 - El prisionero |
|
|
Gil Vicente |
Ordenaram-se todas as feguras como em dança e a vozes bailaram e cantaram a cantiga seguinte: | Por mayo era por mayo | ocho días por andar | el ifante don Felipe | nació en Évora ciudad | ua ua |
|
0078 - El prisionero |
|
|
Gil Vicente |
Le bella mal maruvada | de linde que a mi vê | vejo-ta trisse nojara | dize tu razão puru quê. | A mi cuida que doromia | quando ma foram cassá | se cordaro a mi jazia | esse nunca a mi lembrá | le bele mal maruvada | nam sei quem casá a mi | mia marido nam vale nada | mi sabe razão puru quê. |
|
0281 - La bella malmaridada |
|
|
Gil Vicente |
Forneira Marido mal maridado | dos mores ladrões que eu vi | vejo-te mal empregado | mas peor vejo eu a mi. | Que se fora tecedeira | casada com tecelão | no Inverno e no Verão | sempre andara a lançadeira. | Ajuntou-nos o pecado | e pois isto é assi | marido desmazelado | mau pesar vej'eu de ti. | Ferreiro Sem vergonha de ninguém | essas são as falas tuas | porém se no forno suas | eu na frágua também. | Tu velha bem maridada | das mais bravas que eu vi | vejo-te mal castigada | porque eu hei medo de ti. |
|
0281 - La bella malmaridada |
|
|
Gil Vicente |
Basto se semea o nabo | quando florece o agrão | entam canta o tintilhão | e bate a alvela o rabo. | Ali Ali melzebateni | quando levardes a virgo | cantará o demo em grito: | de las más lindas que yo vi. |
|
0281 - La bella malmaridada |
|
|
Gil Vicente |
Februa Consuelo de mis entrañas, | alma de la vida mía, | pues que te sobra alegría | reparte con las montañas | desiertas, sin compañía. | Que este galán desposado, | de los más lindos que yo vi, | es planeta venerado | y te estuvo bien guardado | en el cielo para ti. |
|
0281 - La bella malmaridada |
|
|
Gil Vicente |
Mercúrio Oh renego de Turquia, | eu lhe dou meu coração | com tanta glória e alegria | que as aves lhe cantarão | continuada melodia. | Vénus Las aves a la desposada | sabes que se monta ahí? | Cantarle han por alvorada: | la bella mal maridada | mal gozo viste de ti. |
|
0281 - La bella malmaridada |
|
|
Gil Vicente |
Pai Assentai-vos a fiar, | Saulinho e eu a coser, | Lediça guise o jantar | como acabar de varrer | e a loiça de lavar. | Cantam pai e filho cosendo: | Ai Valença, guai Valença, | de fogo sejas queimada, | primeiro foste de moiros | que de cristianos tomada. | Alfaleme na cabeça, | en la mano una azagaya, | guai Valença, guai Valença, | cómo estás bien asentada, | antes que sejam três dias | de moiros serás cercada. | Pai E assi o foi. |
|
0045 - El moro que reta a Valencia |
|
|
Gil Vicente |
Pois que nam posso rezar | por me ver tam esquipado | por aqui por este arnado | quero um pouco passear | por espaçar meu cuidado. | E grosarei o romance | de Yo me estaba en Coimbra | pois Coimbra assi nos cimbra | que nam há quem preto alcance. | Grosa: Yo m'estaba en Coimbra | cidade bem assentada | polos campos de Mondego | nam vi palha nem cevada. | Quando aquilo vi mesquinho | entendi que era cilada | contra os cavalos da corte | e minha mula pelada. | Logo tive a mau sinal | tanta milhã apanhada | e a peso de dinheiro | ó mula desemparada. | Vi vir ao longo do rio | ũa batalha ordenada | nam de gentes mas de mus | com muita raia pisada | a carne está em Bretanha | e as couves em Biscaia. | Sam capelão dum fidalgo | que nam tem renda nem nada | quer ter muitos aparatos | e a casa anda esfaimada. | Toma ratinhos por pajens | anda já a cousa danada | quero-lhe pedir licença | pague-me minha soldada. |
|
N/A- Yo m'estando en Coimbra |
|
|
Gil Vicente |
Flérida. Vámonos daqui Artada | desta huerta sin consuelo | para nos. | De fuego seas quemada | y sea rayo del cielo | plega a Dios. |
|
0045 - El moro que reta a Valencia |
|
|
Gil Vicente |
[Cassandra] Otros a garzonear | por el lugar | pavonando tras garcetas | sin dexar blancas ni prietas | y reprietas | y la mujer sospirar. | Después en casa reñir | y groñir | y la triste allí cautiva | nunca la vida me viva | si tal cosa consentir. |
|
0171 - Él reguñir, yo regañar |
|
|
Gil Vicente |
Os braços trago cansados | de carpir estas queixadas | as orelhas engelhadas | de me ouvir tantos brados. | Quero-m'ir às taverneiras | taverneiros, medideiras | que me dem ũa canada | sobre meu rosto fiada | a pagar lá polas eiras. |
|
0150 - Pérdida de don Beltrán |
|
|
Gil Vicente |
Feiticeira E que cantigas cantais? | Ama A criancinha despida | Eu me sam dona Giralda | e também Val-me Lianor | e De pequena matais amor | e Em Paris está don’Alda. | Dime tú señora di | Vámonos dixo mi tío | e Levade-me por el río | e também Calbi orabi | e Levantei-me um dia | lunes de mañana | e Muliana Muliana | e Nam venhais alegria. | E outras muitas destas tais. | Feiticeira Deitai no berço a senhora | embalai e cantai ora | veremos como cantais. |
|
0080 - Muerte ocultada |
|
|
Jerónimo Baía |
Las Historias nos enseñan | Que esto de guardar palavra, | Ojos que lo vieron ir, | No lo verán más en Francia. |
|
0042 - Durandarte envía su corazón a Belerma |