Engaste

Caualleros dalcala | no os allabareis daquesta

 

«Cavalleros d'Alcalá | no os alabaréis daquesta»

tudo amdaua daleuãto | era o cãpo todo cheo | em tudo punhão espãto | de nada tinhão rreceo | cõ uozes grãdes e festa | uinhão bradãdo de llaa | Caualleros dalcala | no os allabareis daquesta 

Tudo andava d'alevanto: | era o campo todo cheo, | em tudo punham espanto | de nada tinham receo. | Com vozes grandes e fortes | vinham bradando de lá: | «Cavalleros d'Alcalá | no os alabaréis daquesta.»

Miscelânea Pereira de Foios, edição crítica, introdução e notas de José Miguel Martínez Torrejón, Lisboa, Imprensa Nacional-Casa da Moeda, 2017, p. 122.

  • Português
  • Espanhol

Vasconcelos, Carolina Michaëlis de, “Estudos sobre o Romanceiro peninsular. Romances velhos em Portugal”, Cultura española, VIII, 1907, p. 1056.

Sirgado, Ana, "«Dar-vos-ei conta» de Romances Velhos em Portugal", em Meritxell Simó (coord.), Gemma Avenoza, Antonio Contreras, Glòria Sabaté e Lourdes Soriano (eds.), "Prenga xascú ço qui millor li és de mon dit": Creació, recepció i representació de la literatura medieval, San Millán de la Cogolla, Cilengua, 2021, pp. 771-783.

No testemunho deste poema contido no Cancioneiro de Corte e de Magnates (ver "Notas à composição ou secção quadro"), o engaste apresenta variantes: "caualeiros d'Alcala | no os alabarei d'aquesta" (Cancioneiro de Corte e de Magnates. MS. CXIV/2-2 da Biblioteca Pública e Arquivo Distrital de Évora, edição e notas por Arthur Lee-Francis Askins, Berkeley-Los Angeles, University of California Press, 1968, p. 346).

https://relitrom.pt/index.php/base-de-dados/catalogo-literario/details/1/10
Autoria
Manuel Pereira d'Océm
  • Atribuída
Desconhecido
Desconhecido
  • XVI

O editor oitocentista da composição quadro, Visconde de Juromenha, atribuiu a autoria do texto a Luís de Camões (Obras de Luiz de Camões precedidas de um ensaio biographico no qual se relatam alguns factos não conhecidos da sua vida augmentadas com algumas composições ineditas do poeta pelo Visconde de Juromenha, IV, Lisboa, Imprensa Nacional, 1863, pp. 154-159). Carolina M. de Vasconcelos contestou-a e a crítica mais recente também não a corrobora. Isabel de Almeida não considera que "Camões escrevesse cartas em verso, ou, melhor, composições que concebesse e desejasse catalogar como tal. O pormenor não é despiciendo, antes casa com o que parece ter sido uma deliberada distância do poeta relativamente a cultores do género" (Isabel de Almeida, "Cartas" in Vítor Manuel Aguiar e Silva (coord.), Dicionário de Luís de Camões, Alfragide, Caminho, 2011, p. 242).

Composição ou secção quadro

Trovas de Manuel Pereira d'Océm, estando em Arzila, a um seu amigo qu'estava em Portugal, em que lhe dava novas de si e da terra

Mandastes-me pedir novas

Lírico
  • Português
  • Espanhol
Não
  • Paródica
Obra

[Textos literários, históricos e políticos em prosa e em verso relacionados com o reinado de D. Sebastião e com D. Catarina de Áustria], COD. 8920, Biblioteca Nacional de Portugal, fol. 38r.

  • Miscelânea
  • Português
  • Espanhol
Romance de origem
0810 - Caballeros de Moclín

caualleros de Alcala | no os alabareys de aquesta

caualleros de Alcala | no os alabaredes desta (PMadrid)

Caualleros de Moclin | peones de Colomera

 

Livros

Cancionero de Romances en qve estan recopilados la mayor parte de los Romances Castellanos que hasta agora se han compuesto. Nueuamente corregido emendado y añadido en muchas partes. En Enveres, En casa de Martin Nucio, 1550, fol. 192v (Cancionero de Romances de 1550, edición facsímil, estudio de Paloma Díaz–Mas, coordinación de la edición de José J. Labrador Herraiz, Madrid, Frente de Afirmación Hispanista, A. C., 2017).

Cancionero de Romances en que estan recopilados la mayor parte de los Romances Castellanos, que hasta agora se han compuesto. Nueuamente corregido, emendado, y añadido en muchas partes. En Anvers, En casa de Martin Nucio, a la enseña de las dos Cigueñas, 1555 (reproduz a edição de Martin Nucio, 1550).

Cancionero de Romances en que estan recopilados la mayor parte de los Romances Castellanos, que hasta agora se han compuesto. Nueuamente corregido, emendado, y añadido en muchas partes. En Anvers, En casa de Philippo Nucio, 1568 (reproduz a edição de Martin Nucio, 1550).

Cancionero de Romances. En que estan recopilados a mayor parte delos Romãces Castellanos, que hasta agora se han compuesto. Nvevamente corregido, emendado, y añadido en muchas partes. Impresso com licencia del supremo Consejo, En Lisboa, En casa de Manuel de Lyra, 1581 (reproduz a edição de Martin Nucio, 1550).

 

Folheto de cordel

PMadrid: Aqui se contienen quatro romãces El primero de Antenor: que cuenta como fue a pedir el cuerpo de Hector a los Grecianos. El segundo la cruel y espantosa batalla que los romanos dieron contra Numancia, que es agora llamada la ciudad de Soria. El tercero es el de los caualleros de Moclin. El quarto es de Eneas y Dido. Y vn villancico (Pliegos poéticos góticos de la Biblioteca Nacional de Madrid, II, Madrid, Joyas Bibliográficas, 1957, n.º 83 e José Manuel Blecua (ed.), Pliegos poéticos del s. XVI de la Biblioteca de Cataluña, Madrid, Joyas Bibliográficas, 1976, n.º 29).

  • Dumanoir, Virginie (2023-), Repertorio abreviado de fuentes del Romancero manuscrito, em POECIM: Poesía, Ecdótica e Imprenta, coord. Josep Lluís Martos, Alicante, Universitat d’Alacant. https://cancioneros.org/rarm [consulta: 20/12/2024].
  • Garvin, Mario (2022-), Repertorio abreviado de fuentes impresas del Romancero (1501-1552), en POECIM: Poesía, Ecdótica e Imprenta, coord. Josep Lluís Martos, Alicante, Universitat d’Alacant. https://cancioneros.org/rar [consulta: 20/12/2024].
  • Zona Intermédia
Não
Não